بهشت ، دری از درهای تبسم خداست ! دل ، که هوای بهشت را می کند ، سراغ تو را میگیرد .

من ، خود ، بارها دیده ام که زائرانت ، وقتی که از در بیرون می آمدند ، تکه های بهشترا ،

در مشت های کوچک و بزرگ خویش ، قایم کرده بودند ... !

موج های سینه چاک - که سر بر سنگ های ساحل می کوبند - از تب و تاب دردمندانه ی دریا

حکایت دارند . اما ، همین که نگاه اشک ، بر تو می افتد - فاصله ی دل به کنار می رود ، و

لبهای وصل ، به تبسم می نشیند . حرم تو ، کارگاه عاشقی است . نگاه شیرین و غریبانه ات ،

دل آدم را ، آتش می زند .

ای عاشقانه ترین غربت عالم ، هیچ غریبی را خودمانی تر از تو نیافته است ... نگو ، نگو ،

نگو - می دانم ! آن تشریکه با نگاهت - هم - می زنی ، دل آدم را ، پاره می کند ! می دانم که

از آن آهوی با معرفت ،خیلی کمترم ، اما ، من که برای <معامله> نیامده ام ... !

هر جا که عشق نیست ، نام تو را نمی برند ! عاشقی ، یاد گرفتنی نیست : هیچ مادری را ندیده

اند ، که گریه کردن را ، به کودکش یاد داده باشد ! خادمان حرم ، جارو کردن را ، بهانه

میگیرند ، که با تو ، بیشتر باشند ! یا ضامن آهو ! این هم بهانه ای است ، وگرنه ، خودت که

میدانی : این نگاه نخ نما ، قابل تو را ندارد ..

             یا ضامن آهو یا علی بن موسی الرضا (ع)

           روزی کـه خدا گناه ما می بخشد

                                                از لطف و عطا جرم و خطا می بخشد

            ایــن است امید ما که جرم ما را

                                                بـــــر حجت هشتمین رضـا می بخشد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: